ทดลองอ่านนิยายวาย Glass and Steel บทที่ 2 #นิยายวาย

บทที่ 2

การแตกสลายของแก้ว

คำว่า ‘ทรมาน’ ซึ่งออกมาจากริมฝีปากของร่างที่อยู่ตรงประตูเรียกสติของคุณชายรองสกุลหลี่ ร่างโปร่งรีบผุดลุกขึ้นจากเตียง ก้าวถอยหลัง ทิ้งระยะห่างจากอีกฝ่ายโดยอัตโนมัติ เขาสูดลมหายใจเข้า พยายามข่มความกลัวของตนเอง พูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบแต่เย็นชา

“ผู้กองหยาง ผมบอกแล้วว่าผมไม่ได้เกี่ยวข้องกับผู้หญิงคนนั้นมากกว่าแค่เคยควงกันสองสามครั้ง เมื่อครู่ผมโกรธที่คุณทำรุนแรงกับเธอจึงเผลอพูดจาล่วงเกิน ต้องขออภัยด้วยที่หยาบคาย”

คุณชายรองสกุลหลี่กัดฟันก้มหัวให้อีกฝ่าย หากท้ายประโยคแฝงนัยเหน็บแนม “ผมเป็นคนธรรมดา ไม่ใช่เจ้าหน้าที่สอบสวนพิเศษอย่างคุณ ย่อมไม่เคยชินกับเรื่องแบบนี้ หวังว่าคุณคงเข้าใจ”

ระหว่างที่เอ่ย ดวงตากลมโตก็กวาดมองไปทั่วห้องมืดเพื่อหาทางหนีทีไล่

ห้องเล็กแคบ มีเพียงเตียงกับโต๊ะเล็กอีกตัว ประตูมีสองบาน บานหนึ่งคือประตูที่เขาเพิ่งผ่านเข้ามา อีกบานดูท่าจะเป็น…ห้องน้ำ?

สภาพห้องนี้ดูดีกว่าห้องขังที่เขาเพิ่งเข้าไปเมื่อครู่ ไม่มีอุปกรณ์ใดๆ ที่ส่อว่าเป็นห้องทรมาน ดูแล้วเหมือนเป็นห้องสอบสวนทั่วไปไม่ก็ห้องขังสำหรับนักโทษชั้นดีมากกว่า

อย่างที่คิด อีกฝ่ายคงยังมีความเกรงใจสกุลหลี่อยู่บ้าง ซ้ำเขาก็ไม่มีหลักฐานมัดตัวแน่นหนาเหมือนเมิ่งอี้หราน นายทหารฝ่ายสอบสวนพิเศษไม่กล้าสั่งทรมานเขาแน่

“หากคุณจะสอบสวนผมก็ขอให้ทำตามระเบียบ แต่ผมคงไม่มีข้อมูลอะไรจะให้คุณ นอกจากสิ่งที่ได้บอกไปแล้ว”

คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าประตูเหยียดยิ้ม ยกแขนกอดอก เปรยว่า

“นั่นสินะ คุณกับเมิ่งอี้หรานอยู่คนละสายงานกัน คนที่คอยอำนวยความสะดวกด้านการเงินและจัดหาเสบียงอย่างคุณคงไม่มีข้อมูลที่ผมต้องการมากนักหรอก”

ผู้กองหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเรื่อย หากคนฟังกลับสะดุดในใจ

อีกฝ่ายรู้ได้อย่างไรว่าเขาทำงานหน้าที่ไหน เมิ่งอี้หรานไม่รู้เรื่องนี้ คนที่รู้ก็มีแค่…

ยังไม่ทันเรียบเรียงความคิด อีกฝ่ายก็ขยับเข้ามาใกล้จนเขาต้องถอยหลังไปเกือบจะติดผนังห้อง เอ่ยต่อ “เพื่อนคุณคนนั้นชื่ออะไรนะ หยู้ฝูใช่ไหม เข้าใจจับคู่ดีนี่ นักหนังสือพิมพ์เซ็นทรัลเดลี่ของพรรคก๊กมินตั๋ง กับคุณชายรองผู้โด่งดังแห่งเมืองจิ่นโจว คงจะเจอกันได้บ่อยๆ โดยไม่มีใครผิดสังเกต”

เฟยหมิงสูดลมหายใจลึก พยายามสะกดความหวาดหวั่น

หยู้ฝูเป็น ‘สหาย’ ซึ่งรับผิดชอบด้านการรวบรวมข่าวสารให้กองกำลังใต้ดินและเป็นหัวหน้าสายงานของเขา ถึงแม้หน้าฉากจะดูเป็นคนคงแก่เรียน แต่อีกฝ่ายก็ขึ้นชื่อเรื่องความใจแข็ง ไม่มีทางปริปากยอมสารภาพหรือซัดทอดเพื่อนร่วมงานง่ายๆ ยกเว้นแต่ว่า…

ราวกับรู้ว่าเขากำลังคิดอะไร ผู้กองหนุ่มยื่นหน้าเข้ามาใกล้ กระซิบเยียบเย็นที่ข้างหู ทำให้คนฟังหนาวเยือกไปทั้งสันหลัง “ลูกชายเขาที่เพิ่งเกิดกำลังน่าเกลียดน่าชังดีนะ ภรรยาก็สวย ลูกน้องผมชมกันใหญ่”

“นี่คุณ! คุณทำอะไรพวกเขา!”

ภาพครอบครัวเล็กๆ ที่อบอุ่นซึ่งตนเพิ่งไปเยี่ยมเมื่อไม่กี่วันก่อนทำให้เฟยหมิงเป็นฝ่ายหลุดการควบคุม เขาขยุ้มคอเสื้ออีกฝ่าย เค้นถามอย่างร้อนรน หากข้อมือเรียวกลับถูกกระชากออกอย่างง่ายดาย ซ้ำยังถูกยึดไว้แน่น