ทดลองอ่าน ทั่นฮวาในดวงใจ บทที่ห้า – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ทั่นฮวาในดวงใจ บทที่ห้า

หน้าที่แล้ว1 of 7

บทที่ห้า

 ลมพัดแรงขึ้นตามลำดับ หิมะปลิวเข้ามากระทบบานหน้าต่างดังเป็นระลอก อากาศเช่นนี้ช่างน่าห่มผ้านวมหลายๆ ชั้นออกไปรับแขกเสียจริง

“พี่ชายอู่ฟู หากท่านยังไม่ส่งเสียงอีก เสี่ยวจิ่นจะเข้าไปแล้วนะเจ้าคะ”

“ข้าส่งเสียงอยู่นี่อย่างไร…” นางงัวเงียจะหลับแหล่มิหลับแหล่

“ส่งเสียงรับแล้วก็รีบออกมาเถิด นายท่านให้ข้ามาเชิญ” เด็กหญิงยังคงไม่เรียกเนี่ยชังหมิงว่า ‘ท่านพ่อ’ เว้นเสียแต่เวลาอยู่ต่อหน้าเขาเท่านั้น

“ไปบอกเขาไปว่าข้าหลับแล้ว…”

“นายท่านบอกว่าหากท่านไม่ไป นายท่านจะมาเชิญด้วยตัวเอง”

“เก่งนักนะ เสี่ยวจิ่น ถึงกับใช้พี่ใหญ่มาขู่ข้า” ถานอู่ฟูงึมงำ สักพักหนึ่งถึงค่อยบังคับตัวเองให้ขึ้นจากถังน้ำ

แม้จะมีกระถางไฟ ในห้องก็ยังหนาวจับจิต นางรีบรัดอก สวมเสื้อคลุมลำลองตัวยาวสำหรับอยู่บ้านอย่างว่องไว หนาวเหลือเกิน…สองขาขยับเข้าไปหาเตียงโดยไม่ทันรู้สึก ก่อนจะทิ้งตัวกลิ้งหนึ่งตลบ ดึงผ้านวมผืนหนามาห่ม

“พี่ชายอู่ฟู?” หากไม่เพราะนายท่านตั้งกฎเอาไว้ว่าจะเข้าไปข้างในได้ต่อเมื่อพี่ชายอู่ฟูอนุญาต นางคงเข้าไปนานแล้ว จะได้ไม่ต้องมาส่งเสียงตะโกนอยู่ตรงนี้

“อือ…ไม่กินแล้ว…ไม่กินแล้ว น่ารำคาญจริง…” หญิงสาวซุกหน้าเข้าไปใต้ผ้านวม แล้วหลับไปอย่างรวดเร็ว

ไม่รู้ผ่านไปนานเท่าไร นางถึงตื่นขึ้นมาด้วยความหนาวเย็น ขนาดห่มผ้าแท้ๆ มือเท้ายังเย็นขึ้นทุกขณะ เย็นเสียจนนางต้องลืมตาแล้วโผล่หัวออกมาจากใต้โปง

“เหวอ…” นางร้องเสียงหลง

“เจ้าไม่ได้กินอะไรมาสองวันแล้ว จะเอาแต่นอนไม่ได้นะ” ประตูเปิดอ้า เนี่ยชังหมิงยืนอยู่หน้าห้อง ไม่เข้ามาข้างใน ข้างๆ คือเสี่ยวจิ่นที่จ้องมองนางเป็นเชิงตำหนิ

“เฮ้อ…” นางถอนหายใจอย่างหงุดหงิด ลมหนาวพัดกรูเข้ามาอย่างต่อเนื่อง ดูท่าเขาคงไม่ยอมกลับไปแน่

“อู่ฟู?”

“มาแล้วๆ” นางพลิกตัวลุกลงจากเตียงอย่างไม่สบอารมณ์ พอปลายเท้าแตะถูกพื้นเย็นเฉียบก็รีบชักกลับไปทันที หันไปถลึงตาใส่เมื่อได้ยินเสี่ยวจิ่นหัวเราะคิก ก่อนจะใส่รองเท้าอย่างไม่เต็มใจนัก

เสี่ยวจิ่นรีบเดินเข้ามาหยิบผ้าคลุมกันลมบนเก้าอี้ให้พลางว่า “พ่อครัวหวังทำเกี๊ยวไว้ มีแต่ของโปรดของพี่ชายอู่ฟูทั้งนั้นเลย เกี๊ยวเนื้อสับ เกี๊ยวไส้แตงกับกุ้งแห้ง แล้วก็…”

“เลิกพูดๆ น้ำลายข้าจะไหลถึงพื้นอยู่แล้ว เสี่ยวจิ่น เจ้าดูแลข้าดีขึ้นทุกวันเช่นนี้ ต่อไปข้าจะยอมให้เจ้าออกเรือนไปได้อย่างไร” นางใช้ผ้าคลุมกันลมห่อตัวเองจนแน่นหนา ถึงค่อยเดินออกจากเรือนพร้อมด้วยเนี่ยชังหมิง

“พ่อครัวหวังเค้นสมองสรรหาอาหารมาทำให้เจ้ากินจนแทบหมดปัญญาแล้ว” เขากางร่มกันหิมะให้ พอเห็นนางทำท่าไม่อินังขังขอบก็ยิ้มเรียบๆ “คนทางเหนือกินเกี๊ยวรับปีใหม่ ของไม่ถูกใจเจ้าไม่กิน อาหารอย่างไหนกินซ้ำสักสี่ห้ารอบเจ้าก็ไม่กิน ช่างเลือกกินแบบนี้ต้องเดือดร้อนสักวัน”

“ข้ามีพี่ใหญ่คอยหนุนหลัง ฟ้าถล่มลงมาก็มีท่านคอยรับให้ ไม่เห็นต้องกลัวเลย”

เขาส่ายหน้า ไม่เห็นด้วยกับท่าทีไม่ทุกข์ร้อนของนาง “บางทีอีกสองสามปีหลังจากนี้อาจเกิดสงคราม คราวนี้ต้องไปขึ้นปีใหม่กันในค่ายทหารแล้ว”

นางหรี่ตา เงยหน้าขึ้นมองเขา “พี่ใหญ่ หากเกิดสงครามจริง คนออกรบก็ไม่เห็นต้องเป็นท่านเลยนี่นา” ความหมายที่แฝงอยู่ในคำพูดของนางก็คือเลี่ยงได้ก็เลี่ยง ให้คนอื่นไปตายแทนที่แนวหน้า

หน้าที่แล้ว1 of 7

Comments

comments

Continue Reading

More in ทดลองอ่าน

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 4-6

    By

    บทที่ 4 แป้งชาด ตอนตี้อีชิวกลับถึงกองเสวียนอู่ก็เป็นยามอิ๋นแล้ว ถึงอย่างไรท้องฟ้าก็กำลังจะสว่าง เขาจึงมิได้นอนอีก ตัดสินใจไปอ่านเอกสารที่ห้อ...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 1-3

    By

    บทที่ 1 แค้นเก่า หวงหร่างกลายเป็นเผือกร้อนหัวหนึ่ง ผู้เก่งกล้าจากสำนักเซียนหลายคนฝ่าฟันอันตรายลักพาตัวนางออกมาด้วยความยากลำบากเหลือแสน เดิมท...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทที่ 1.5-1.6

    By

    บทที่ 1.5 นกกระเรียนบาดเจ็บกับดอกฝูหรง ยามนี้ในห้องลงทัณฑ์เงียบสงัดราวกับไร้คนมีชีวิต ความเจ็บปวดแสนสาหัสที่ยากจะทานทนเมื่อครู่เริ่มสงบลงแล้...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทที่ 1.3-1.4

    By

    บทที่ 1.3 นกกระเรียนบาดเจ็บกับดอกฝูหรง หลังจากหิมะตกในยามค่ำคืน วันถัดมาที่หนานไห่จื่อก็ปกคลุมไปด้วยหิมะสีขาวโพลน ผู้ดูแลเอามือป้องตาพลางเปิ...

  • ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทนำ-บทที่ 1.2

    By

    บทนำ บนโลกนี้มีการเดินทางข้ามกาลเวลาที่สมบูรณ์แบบอยู่หรือไม่ น่าจะมีอยู่ หยางหวั่นก็คือคนโชคดีที่ได้เดินทางข้ามกาลเวลาครั้งนี้ หลายคนต่างบอก...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 7-8

    By

    บทที่ 7 หูซื่อหลังส่งจางมามาไปแล้วก็มีท่าทางเซื่องซึม แต่ตอนที่หันกลับมาเห็นบุตรสาวก็ฝืนทำเป็นยิ้มร่าเริง กระตุ้นให้ตนเองฮึกเหิมแล้วไปล้างปล...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 5-6

    By

    บทที่ 5 ตามที่บทละครเขียนไว้แขวนโคมแดงคือการเปิดประตูเรือนทำงานเป็นนางคณิกา แม้หูซื่อจะทำเช่นนี้จริงๆ ยามจวนตัว แต่คำพูดนี้พอออกมาจากปากบุตร...

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 1-2

บทที่ 1 อู๋เซี่ยวเซี่ยวไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าตนเองที่เป็นผู้จัดการดารามือทองมากประสบการณ์จะถูกสังคมวิพากษ์วิจารณ์อย่างดุเ...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 5-6

บทที่ 5 ตามที่บทละครเขียนไว้แขวนโคมแดงคือการเปิดประตูเรือนทำงานเป็นนางคณิกา แม้หูซื่อจะทำเช่นนี้จริงๆ ยามจวนตัว แต่คำพูด...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 3-4

บทที่ 3 อู๋เซี่ยวเซี่ยวเปิดกระจกรถเล็กน้อยด้วยสีหน้าเรียบเฉย ให้กลิ่นค่อยๆ ระบายออกไป จากนั้นสตาร์ตรถ เหยียบคันเร่งขับรถ...

ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน

ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทนำ-บทที่ 1.2

บทนำ บนโลกนี้มีการเดินทางข้ามกาลเวลาที่สมบูรณ์แบบอยู่หรือไม่ น่าจะมีอยู่ หยางหวั่นก็คือคนโชคดีที่ได้เดินทางข้ามกาลเวลาคร...

community.jamsai.com