ทดลองอ่าน รัตติกาลซ่อนกล บทที่ 3 – หน้า 9 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน รัตติกาลซ่อนกล บทที่ 3

แม้จะเป็นช่วงกลางฤดูคิมหันต์ ตอนกลางคืนไม่หนาวเย็น แต่เมื่ออยู่ในอากาศที่ชื้นเช่นนี้นานๆ ฟู่หลันหยาก็รู้สึกไม่ค่อยสบายตัว ราวกับว่าแม้แต่การหายใจก็พลอยทำให้รู้สึกอึดอัดไปด้วย

ทั้งสองนั่งกอดเข่าอยู่หลังอ่างอาบน้ำครู่หนึ่ง พบว่าข้างนอกไม่มีเสียงความเคลื่อนไหวแปลกประหลาดอันใด ทั้งนายและบ่าวแม้จะยังระวังตัว แต่กลับต้านทานความง่วงงุนที่เข้าจู่โจมแทบไม่ไหว

ขณะกำลังฝืนไม่ให้หลับ จู่ๆ ข้างนอกก็มีเสียงอะไรบางอย่างเคลื่อนไหวแว่วมาให้ได้ยิน เสียงนี้ดังเข้ามาในโสตประสาทอย่างฉับพลันราวกับเสียงสายฟ้าฟาดก็ไม่ปาน ทั้งสองจึงหายง่วงเป็นปลิดทิ้ง

ฟู่หลันหยาหัวใจเต้นโครมคราม พยายามกลั้นหายใจจนสุดความสามารถ แอบมองออกไปโดยอาศัยอ่างอาบน้ำใบใหญ่ช่วยกำบังไว้

รอจนเห็นสภาพภายนอกชัดเจน ความรู้สึกสั่นสะท้านหวั่นกลัวก็ค่อยๆ แผ่ลามไปทั่วร่างอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว

บนพื้นห้องซึ่งเดิมทีอาบด้วยแสงจันทร์มีเงาสีดำร่างหนึ่งเพิ่มขึ้นมาตั้งแต่เมื่อใดไม่ทราบได้ เงาดำนั้นไม่ขยับเขยื้อน มันหมอบอยู่บนขอบหน้าต่างราวกับว่ากำลังพิเคราะห์สถานการณ์ในห้องอย่างระมัดระวังยิ่ง

ผ่านไปสักพัก คนผู้นั้นก็กระโดดลงมา ไม่ทราบว่าตัวเขามีสิ่งใดผิดแปลก เวลาขยับเคลื่อนตัวจึงแทบไม่เกิดเสียงดังเลยแม้แต่น้อย

รอจนเขาค่อยๆ เดินมาอยู่กลางห้อง เห็นร่างที่อยู่ภายใต้แสงจันทร์อย่างชัดเจน ฟู่หลันหยากับแม่นมหลินมองไปก็แทบต้องใช้เรี่ยวแรงทั้งหมดที่มีจึงห้ามไม่ให้ตนเองฟันกระทบกันด้วยความพรั่นพรึงได้

ร่างของคนผู้นั้นทั้งเตี้ยทั้งเล็ก เรียกได้ว่าเตี้ยกว่าคนปกติทั่วไปครึ่งหนึ่ง มีเพียงมือและเท้าที่ยืดยาว ดูแล้วเหมือนลิงแต่ก็ไม่เชิง ช่างแปลกประหลาดยิ่งนัก

ที่ทำให้งุนงงสงสัยมากก็คือคนผู้นี้โพกศีรษะเอาไว้ สวมเสื้อแขนสั้นกางเกงขาสั้น เผยให้เห็นแขนขาผอมแห้ง แต่งตัวเฉกเช่นชาวอี๋

ในมือเขาถืออะไรบางอย่างที่ดูคล้ายขลุ่ย เดินไปหน้าเตียงอย่างเงียบเชียบแล้วเลิกม่านเตียงขึ้นอย่างใจเย็น ยกสิ่งที่ดูเหมือนขลุ่ยขึ้นมาวางไว้แนบปาก ชั่วเวลาถัดมาก็เห็นประกายสีเงินสว่างวาบ ราวกับมีสิ่งของแหลมคมบางอย่างถูกเป่าพุ่งลงปักบนเตียง

ฟู่หลันหยาเห็นแล้วก็สูดลมหายใจเฮือก ในเวลาเดียวกันความคิดต่างๆ พลันผุดขึ้นมาในห้วงความคิด คนผู้นี้ไม่ได้มาดี ย่อมไม่ยอมรามือง่ายๆ คาดว่าอีกไม่นานคงจะมาตามหาในห้องอาบน้ำแน่ ถึงตอนนั้นนางจะหลบซ่อนต่อไปอย่างไรดี

ร้องให้คนมาช่วย? แทบไม่ต้องพูดถึงผิงอวี้ที่ตอนนี้คงจะเมาหลับไม่รู้เรื่องไปแล้วเลย เพราะต่อให้เขาตื่นอยู่ กว่าเขาจะได้ยินแล้วตามมาช่วยทัน นางคงเพลี่ยงพล้ำถูกจัดการไปเรียบร้อยแล้ว

คิดถึงตรงนี้นางก็อดกวาดตามองไปยังประตูห้องไม่ได้ พิจารณาถึงความเป็นไปได้ว่าตนเองกับแม่นมหลินจะวิ่งหนีเอาชีวิตรอดออกไปได้ทันภายใต้การจับจ้องของคนผู้นี้หรือไม่

จริงดังคาด ไม่ช้าคนผู้นั้นก็สังเกตเห็นว่าใต้ผ้าห่มไม่มีคน จึงกระชากผ้าห่มออกอย่างแรง พอเห็นสภาพบนเตียงอย่างชัดเจนก็หันหลังขวับ แล้วกวาดตามองไปทั่วห้องด้วยสายตาคมปลาบ

Comments

comments

No tags for this post.
Continue Reading

More in ทดลองอ่าน

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 65-66

บทที่ 65 ต่อสู้ กรมซือเทียน ห้องโถงรับแขกของกองเสวียนอู่ เซี่ยหงเฉินถูกเชิญเข้ามาข้างใน ชาถูกยกมาให้อย่างรวดเร็ว เขามิได...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 96-97

บทที่ 96 ท่ามกลางเสียงวิพากษ์วิจารณ์ เซิ่งฮูหยินโกรธจนร่างสั่น นางรีบคุกเข่าลงที่พื้นร้องขอความเมตตาและขออภัยฮุ่ยหมิ่นเซ...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 98

บทที่ 98 เมื่อคิดได้เช่นนี้ โม่เซี่ยวเหนียงก็ลุกขึ้นนั่งให้ดี ก่อนจะยกเท้าถีบฮั่วสุยเฟิงที่นอนนิ่งอยู่ข้างๆ อย่างแรง ฮั่...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 67-68

บทที่ 67 หลบหนี เซี่ยหลิงปี้ ‘สวม’ ร่างของเซี่ยหงเฉินเดินออกจากตำหนักหลัวฝูไปอย่างเปิดเผยเช่นนี้เอง ส่วนเซี่ยหงเฉินถูกกั...

community.jamsai.com