ทาสหญิงพลิกแผ่นดิน ความรักก่อเกิดท่ามกลางสนามรบ และการชิงบัลลังก์

“เมื่อสวรรค์ไม่ได้สร้างหนทางเรียบง่ายไว้ให้กับนาง
แต่กลับไม่ใจร้ายเกินไป… ลิขิตให้เขาผู้นั้นมาพลิกชะตาชีวิตของนาง”

หากแจ่มใสสอบถามนักอ่านนิยายจีนย้อนยุคว่า นิยายเกี่ยวกับนางเอกผู้มีโชคชะตาพลิกผันจากร้ายกลายเป็นดีจะนึกถึงเรื่องใดกันบ้าง นักอ่านคงจะตอบได้หลายเรื่องจนนับไม่ถ้วนกันเลยใช่ไหมคะ สำหรับเรื่อง ‘ทาสหญิงพลิกแผ่นดิน’ ผลงานของท่าน ‘ชิงเหยา’ แปลโดย ‘ลู่เผิ่งฮวา’ เป็นนิยายแนวมากกว่ารักซึ่งออกวางจำหน่ายเมื่อไม่นานนี้

ก่อนหน้านี้ท่าน ‘ชิงเหยา’ ฝากผลงานน่าอ่านไว้กับแจ่มใสหนึ่งเรื่อง คือ ‘ลิขิตรักลวงเล่ห์’ แปลโดย ‘ลี่ลี่’ นักอ่านหลายคนชื่นชอบจนมีรีวิว เช่น ‘ไม่ใช่หนังสือเนื้อหาชวนเครียดแน่นอน ชวนให้สนุกไปกับจับประเด็น มีมุมน่ารัก เคล้าน้ำตา การเฝ้ารอ มาครบ เป็นงานดีงานละเอียดเล่มหนึ่งที่คอนิยายจีนควรอ่าน’ รีวิวโดย คุณชายรีวิวหนังสือ, ‘ตัวละครเยอะ แต่มีเสน่ห์ ขนาดแค่ตัวประกอบ ก็ยังคงมีจุดยืนของตัวเอง’ รีวิวโดย Prophetdoll Oui 

ลิขิตลวงเล่ห์ ติดตามหนังสือ คลิกที่นี่

แนะนำตัวละคร เรื่องทาสหญิงพลิกแผ่นดิน

เฉิงตั๋ว หรือ จิ้งหย่วนชินอ๋อง
อ๋องสูงศักดิ์ผู้มีฐานะเป็นถึงอนุชาร่วมมารดาของฮ่องเต้ รั้งตำแหน่งแม่ทัพใหญ่ ชำนาญทั้งบุ๋นและบู๊ อุปนิสัยรอบคอบหลักแหลม เด็ดขาด

ฉาฉา
ทาสซึ่งเฉิงตั๋วรับตัวมา อายุราวสิบเจ็ดสิบแปดปี มีดวงตาสีน้ำเงินครามจางๆ งดงามทว่าเป็นใบ้ เฉลียวฉลาด คล้ายจะเก็บซ่อนความลับไว้มากมาย

ตงฟางฮู่
สหายของเฉิงตั๋ว ลูกชาวนาไร้บรรดาศักดิ์ซึ่งออกเร่ร่อนพเนจรกับอาจารย์ตั้งแต่เด็ก กระทั่งพบกับเฉิงตั๋วจึงได้ติดตามเข้าสู่งวังวนอำนาจและสงคราม หล่อเหลา เฉลียวฉลาด

เฉิงจิ่น
องค์หญิงสิบสาม น้องสาวต่างมารดาของเฉิงตั๋ว ขึ้นชื่อว่าเป็นหญิงงามอันดับหนึ่งของแผ่นดิน

เฉิงซั่ว
ฮ่องเต้แห่งจงหยวน มีพระพลานามัยค่อนข้างอ่อนแอ พระดำริล้ำลึก ยากจะคาดเดา

‘ทาสหญิงพลิกแผ่นดิน’ เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับการต่อสู้ การทำสงคราม การเมือง การแย่งชิงบัลลังก์ และความรัก ‘เฉิงซั่ว’ ฮ่องเต้แห่งจงหยวนองค์ปัจจุบันมีราชโองการให้องค์หญิงสิบสาม ‘เฉิงจิ่น’ ออกเดินทางไปอภิเษกสมรสกับประมุขข่านแห่งชนเผ่าหูตี๋ เพื่อยับยั้งการเกิดสงครามระหว่างสองฝ่าย อ๋องห้า ‘เฉิงตั๋ว’ อนุชาร่วมมารดาของฮ่องเต้ผู้ซึ่งแอบเดินทางติดตามขบวนมาอย่างลับๆ เขาปรึกษาหารือกับแม่ทัพจ้าว แม่ทัพหลี่ และแม่ทัพหยางเป็นเหล่าแม่ทัพของแคว้น เขาและเหล่าแม่ทัพวางแผนโจมตีขบวนทัพของฝ่ายตรงข้าม เพื่อหวังจะขัดขวางการแต่งงานในครั้งนี้ เนื่องจากไม่เห็นด้วยกับราชโองการของฮ่องเต้

เฉิงตั๋ว แบ่งทัพออกเป็นสี่สายแล้วออกคำสั่งให้ไล่ตามกองทัพของซิวถูอ๋องไป เมื่อกองทัพไล่ออกไปได้ไม่นาน แม่ทัพหยางโหย่วหลินได้เดินทางกลับมาพร้อมกับทาสสาวผู้หนึ่ง แม่ทัพหยางกล่าวกับเฉิงตั๋วว่าในขณะที่ตนเองไล่ตามไปนั้น ‘ซิวถูอ๋อง’ ได้ใช้นางมาเป็นตัวหลอกล่อ และหลบหนีไป เมื่อเขาพบนางในครั้งแรก เขามิได้มีท่าทางอ่อนโยนกับนาง

‘เฉิงตั๋วกระชากผมนางให้เงยหน้าขึ้น มือหนึ่งปัดผมที่ยุ่งเหยิงที่บังหน้านางออก ถึงได้พบว่าสตรีผู้นี้ไม่ได้อายุมากนัก ราวสิบเจ็ดสิบแปดปีเท่านั้น ดูสะอาดบริสุทธิ์ คิ้วสีอ่อนจาง สีหน้าไร้ความหวาดกลัว ดูไม่ออกว่าเป็นความว่างเปล่าหรือเก็บงำล้ำลึก ขนตายาวปรกลงมาบดบังดวงตาเล็กน้อย’

‘ทันทีที่อาซือไห่เห็นสตรีผู้นี้ก็ตกใจจนหน้าเผือดสี เอ่ยถามว่า “ท่านอ๋องทรงเอาตัวนางมาได้อย่างไรกันพ่ะย่ะค่ะ”
“ซิวถูอ๋องโยนทิ้งไว้”
“เขาโปรดปรานสตรีผู้นี้มาก ตั้งแต่ได้ตัวนางมาเมื่อสองปีก่อนก็เก็บไว้ข้างกายเสมอ นาง… นางเป็น…”
“เป็นอะไร”
“เมื่อก่อนนางเป็นทาสอุ่นเตียงของซิวถูอ๋องพ่ะย่ะค่ะ”’

ใช่แล้วค่ะนางเอกในเรื่องทาสหญิงพลิกแผ่นดินนางเคยตกเป็นทาสอุ่นเตียงของซิวถูอ๋องมาก่อน เมื่อถูกจับกลับมาจากการรบเฉิงตั๋วได้รับนางไว้ข้างกาย นางผู้นี้มีโฉมงดงามไม่สามารถพูดโต้ตอบได้ เพราะนาง ‘เป็นใบ้’

ในการทำศึกใหญ่ครั้งนี้เพื่อให้ได้รับชัยชนะ เฉิงตั๋วได้ออกเดินทางไปที่หุบเขาไร้นามเพื่อพบกับ ‘ตงฟางฮู่’ ซึ่งผู้คนในเยี่ยนโจวต่างให้ความเคารพนับถือคนผู้นี้เป็นอย่างมาก เขาต้องการให้ตงฟางฮู่มาช่วยเป็นกำลังวางแผนในการต่อต้านทำศึกในครั้งนี้ ตงฟางฮู่เป็นผู้ฉลาดมีไหวพริบ อีกทั้งมีความรู้ด้านการแพทย์ จึงนับได้ว่าเขาเป็นบุคคลสำคัญในการทำศึกเป็นอย่างมาก และในเวลาต่อมาเขาเป็นดั่งแขนขาของเฉิงตั๋วก็ว่าได้

ตงฟางฮู่มีปัญญาหลักแหลมเขามักพูดคุยในเรื่องปรัชญาเสมอ ครั้งหนึ่งเขาได้พูดกับองค์หญิง ‘เฉิงจิ่น’ ว่า

“ข้าย่อมไม่เก็บไปใส่ใจ เรื่องของท่านอัครเสนาบดีเซียว วันนั้นพอข้าได้ยินก็ตกใจเช่นกัน ความจริงชีวิตมนุษย์หนึ่งชาติก็เหมือนต้นไม้ใบหญ้าหนึ่งสารท เบ่งบานในยามเบ่งบาน โรยราในยามโรยรา เพียงเท่านี้ก็ไม่เสียทีที่ได้เกิดมาชาติหนึ่งแล้ว”

ตงฟางนึกถึงสภาพของนางในคืนที่ยืนอยู่ในศาลาเจี่ยอวี่ขึ้นมา รู้สึกว่าชื่อของศาลาช่างเข้ากันได้ดีกับนางจริงๆ จึงเอ่ยชื่นชม “องค์หญิงตรัสได้ถูกต้องแล้ว คนจำนวนมากใช้ชีวิตอย่างรีบเร่ง ยังไม่ทันได้สร้างความดีความชอบอะไรก็โรยราไปดุจต้นไม้ใบหญ้า ในเมื่อกระหม่อมมีชีวิตอยู่บนโลกนี้ ก็ควรจะทุ่มเทสุดความสามารถ ใช้ชีวิตอย่างมีสีสันเสียหน่อย”

เฉิงตั๋วและตงฟางฮู้ร่วมมือกันทำศึก จนกระทั่งตงฟางฮู่มีโอกาสใกล้ชิดกับ ‘เฉิงจิ่น’ องค์หญิงสิบสาม ทางด้านเฉิงตั๋วหลังจากที่รับหญิงผู้นั้นมาไว้ข้างกายเขาสังเกตเห็นความไม่แยแสกับชีวิตของนาง ท่าทางอันสงบ เงียบ นิ่ง รวมถึงที่มาของนางเท่าที่เขาพอจะรู้ เขาจึงตั้งชื่อให้นางว่า ‘ฉาฉา’

เฉิงตั๋วพูดช้าๆ “ดอกไม้นี้มีอยู่ทั่วบนทุ่งหญ้า ในตอนที่ดวงอาทิตย์ขึ้นสูงหน่อย พวกมันจะหุบกลีบลง แต่ทุกวันยามรุ่งสางพวกมันก็จะเบ่งบานขึ้นมาใหม่ ตลอดทั้งสี่ฤดูไม่เคยหยุดพัก ข้าเคยเห็นพวกมันบานอยู่ในหิมะก็ประหลาดใจนัก นึกไม่ถึงว่าในหิมะจะมีดอกไม้บานได้” เขาชะงัก มองไปที่นาง “ภาษาหูเรียกมันว่าดอกฉาฉา วันหน้าข้าเรียกเจ้าว่าฉาฉาดีหรือไม่”

นางพยักหน้าเบา ๆ อีกครั้ง เฉิงตั๋วยิ้มน้อย ๆ “เช่นนั้นก็ตกลงตามนี้”
เขาลุกขึ้นยืน ผิวปากเบาๆ หนหนึ่ง ม้าสีขาวหิมะก็วิ่งเหยาะๆ มาตรงหน้า สตรีผู้นั้นคล้ายเหม่อลอยไปเล็กน้อย กำมือช้าๆ บีบดอกไม้ดอกนั้นจนเละ นิ้วงามเปรอะไปด้วยของเหลวสีใส นางยิ้มบางๆ อย่างไม่อาจเข้าใจความหมาย เมื่อเงยหน้าขึ้น สีหน้าก็กลับไปกระจ่างใสเงียบเหงาดุจฟ้ากว้างตามเดิมแล้ว 

ในคืนหนึ่งคล้ายว่านางฝันร้ายเขาอยากปลอบโยนนาง

แรงกัดบนหัวไหล่ค่อยๆ ผ่อนลง นางเงยหน้าขึ้นช้าๆ ดวงตาที่กระจ่างบริสุทธิ์ตลอดมามองเขาอย่างนิ่งอึ้ง เวลานั้นสีสันอื่นใดราวเลือนหายไป เหลือเพียงดวงตาที่ใสกระจ่าง เฉิงตั๋วมองแววตาที่เดิมอาฆาตแค้นซึ่งยามนี้เหลือเพียงความอ่อนแอ เขาก้มลงไปจุมพิตที่ริมฝีปากนาง บดขยี้ให้ลึกซึ้งยิ่งขึ้น กระทั่งได้รับการตอบสนองอย่างอ่อนแรง นางสัมผัสได้ถึงเจตนาปลอบประโลมของเขา จึงสะอึกสะอื้นขึ้นมาแล้วจริงๆ
เฉิงตั๋วปลดชุดตัวในบนร่างนางออก ดึงมือนางให้มาโอบอยู่รอบคอตน รับเอาน้ำตาและอาการสั่นสะท้านของนางเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดทั้งหมด เฉิงตั๋วจุมพิตสตรีน้อยครั้ง หนนี้กลับเป็นข้อยกเว้น เขาปฏิบัติอย่างอ่อนโยนกับสตรีน้อยครั้ง หนนี้กลับเป็นข้อยกเว้น
เขาคิดแค่อยากปลอบประโลมนาง ทว่ากลับตระหนักอย่างลึกซึ้งว่าที่แท้แล้วตนก็เป็นฝ่ายได้รับการปลอบประโลมเช่นกัน

ท่ามกลางการต่อสู้ การแย่งชิงบัลลังก์ ความผูกพันก่อตัวขึ้นทีละน้อย เขามักจะให้นางอยู่เคียงข้างกาย ปกตินางจะนิ่งเงียบ ไม่เคยก่อเรื่องและไม่เคยหาเรื่องให้แก่เขา…

ความเงียบของนางมีเสน่ห์ประการหนึ่งที่ชวนให้คนสบายใจ ประณีต ละเอียดอ่อน ล้ำลึก และลึกลับ มนุษย์เราในตอนที่อายุยังน้อยเวลาพบเจอปัญหามักจะรีบร้อนของความช่วยเหลือ แต่เมื่อโตขึ้นเรื่อยๆ กลับยิ่งพูดไม่ออก สตรีผู้นี้เป็นคนใบ้ นางพูดไม่ได้ เฉิงตั๋วเองก็ไม่มีความต้องการจะพูด นางไม่ได้สิ้นหวังยอมแพ้ เฉิงตั๋วเองก็เช่นกัน 

ความอ่อนโยนของเขาโอบกอดนางไว้ 

เฉิงตั๋วรู้สึกว่านางไม่ได้โกหก เขายื่นมือออกไปคว้ามือนางมาวางสร้อยข้อเท้าลงไปพร้อมบีบมือนาง “ข้าอนุญาตให้เจ้าใส่เอาไว้ได้หากนำไปฝังไว้อาจทำหายหรือไม่ก็พังเสียหาย”

ครั้นเห็นแววตานางที่มองมายังตนยังคงสงสัยไม่คลาย เฉิงตั๋วก็ถอนหายใจเบาๆ จับมือนางง้างออกหยิบส้อยข้อเท้าออกมาแล้วก้มตัวลงจากเก้าอี้สวมให้นางที่ข้อเท้าซ้าย

ภาพนี้ตงฟางเห็นแล้วไม่ได้รู้สึกอะไร แต่เจ๋อเหรินกลับตกใจยกใหญ่เรียกได้ว่าตกใจจนตาโตอ้าปากค้าง  

ปมปริศนาเกี่ยวกับนางค่อยๆ เปิดเผย นางเป็นใครมาจากที่ใดกันแน่ อีกทั้งนางจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับการต่อสู้ในสนามรบนี้อย่างไร ในด้านความรักเมื่อเขามีชายาอยู่แล้ว นางจะอยู่เคียงข้างเขาอย่างสง่างามอย่างไรได้เล่า เรื่องนี้ยังมีปมปริศนาให้นักอ่านร่วมคลี่คลายอีกมาก

ติดตามนิยายจีนย้อนยุคที่ดำเนินเรื่องเรียบง่าย แต่แฝงไว้ด้วยเรื่องราวน่าติดตาม ความฉลาดมีไหวพริบของตัวละคร ความใจกว้างดั่งแม่น้ำของเฉิงตั๋ว อีกทั้งยังมีแง่คิดให้กับนักอ่านได้ฉุกคิดตามไปพร้อมกับทุกตัวละคร ‘ทาสหญิงพลิกแผ่นดิน’ สองเล่มจบนี้จึงเป็นนิยายรักที่นักอ่านต้องอ่านสักครั้งหนึ่ง
.
ทาสหญิงพลิกแผ่นดิน ‘ชิงเหยา’ เขียน ‘ลู่เผิ่งฮวา’ แปล
ทดลองอ่าน คลิกที่นี่
สั่งซื้อทาง Jamshop คลิกที่นี่
ซื้อที่ Jamclub หรือที่ร้านหนังสือชั้นนำทั่วประเทศ